Ülke genelinde, “Yayalar Kırmızı Çizgimiz” sloganı üretilmişti ve ilimizde de çeşitli etkinliklerle kutlanmıştı.
Ama ne yazık ki, o günlerle sınırlı kalıyor, “Yayalar Kırmızı Çizgimiz” sloganı..
Kimsenin uyduğu da yok, uyguladığı da..
Sürücüler tam hız yaya geçitlerinde geçmeye devam ediyor, ne yaya tanıyor, ne de kural..
Hele ki okulların açıldığı dönemde olması daha vahim..
Polisin olduğu bölgelerde sıkıntı yok!..
Çünkü üniforma gördüğü zaman sürücü kendine çeki düzen veriyor, dünyanın en uygar ve en medeni şoförü kesiliyor..
Buyurun polisin olmadığı bölgelerde, bir sivil vatandaş gibi yaya geçitlerinde bekleyin..
Kaç araç sürücüsü yol verecek bakın bakalım!
Bir saat içinde kaç sürücü yol verecek görün bakalım!
Kural tanımazları gözlerinizle göreceksiniz!
Bu işin çözümü caydırıcı cezalar olmalı..
Yaya geçitlerinde geçiş hakkını yayaya vermeyen sürücünün cezasını iki katından daha fazla arttırılmalı..
Emniyet, uzmanlar, sivil toplum kuruluşları gibi konunun farklı paydaşlarından oluşan ve farklı bilim alanlarından uzmanların da bulunduğu kurullar kurulmalı.
Yayaya yol verme düşüncesi sürücüden sürücüye değişiyor!.
Anlayışlı ya da anlayışlı olmayan insanlar var. Bu durum sadece trafikte değil, her alanda bu geçerlidir. Anlayışlı bir insan olunca karşıdakini düşünür ve ona göre hareket eder. İnsanlarımız daha çok ‘ben kendi işimi halledeyim’ düşüncesiyle kendisini savunuyor.
Çoğu insanımız da ‘bana ne’ diyor. ‘Bana ne’ anlayışı insanlara faydalı bir şey değildir. ‘Bana ne’ anlayışını bir kenara bırakıp herkesin sorumlu davranması gerekir.
‘Öncelik yaya’ diye atılan sloganlar var ama insanların kaçı bu slogana uyuyor?
Yaya geçidinde 10 değil, 50 kişi de beklese sürücü görse de yol vermiyor.
Binde biri yol veriyor!.
Hatay’da yol verme kaidesi yok. Başka illerde de yaya geçidi sorunu var ama onlar bu kurallara genellikle uyuyorlar.
Sürücüler, yayalara yol vermiyor ve hemen yoldan geçme düşüncesindeler!.
Yayaların da araçlara saygısı yok. Kovboylar gibi yola çıkıyoruz. ‘Bu araç durmayabilir, işi, hastası veya yaralısı olabilir’ diye düşünmüyoruz. Arabanın önünü kesiyoruz, durmalarını bekliyoruz..
İki tarafında birbirinin haklarına riayet etmesi gerekir..
Kurallara uyalım, kazalara davetiye çıkarmayalım!
