Bakın hep birlikte tüketiyoruz evreni,
Ormanlar yok oluyor,
İnsanın insana tahammülü kalmadı,
Zihinlerimizde betonlar yükseliyor,
Malın ederi var,
İnsanın değeri var,
Neden anlamak istemiyoruz?
Suları tüketiyoruz,
Evreni kirletiyoruz,
Hem yaşam alanlarını daraltıyoruz,
Hemde yerim dar deyip yanımızdakileri eksiltiyoruz,
Bu yalnızlık nereye kadar?
Öfkeliyiz!
Öfkeleniyoruz,
Dünya sadece bizim benzerlerimizden ibaret değil
Neden anlamak istemiyoruz?
Herkes zengin olmasın
Tamam da kimse de fakir olmasın
Çok mu zor?
İnsan Olmak!
Evet yarışalım
Yarışmalarda,
Yarış malı olmayalım,
Hadi acele edelim,
Şunun şurasında ne kaldı kıyamete,
Zaten kopacak
Ayrıca bizim kıyamet kopartmaya ne ihtiyacımız var?
Doğanın dinamikleriyle oynamayalım,
Çocukluğumuzdaki gibi,
Hayallerimi kuralım.
Çubuklardan asker yapalım,
Terliklerden uçak,
Dudaklarımızdan tükrüklerimizi saça saça, fuuu fuu fuuu seslerini çıkaralım.
Hadi özümüze dönelim,
YENİDEN İNSAN OLALIM,
NE KAYBEDERIZ!
