Şiir Köşesi – Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Özyurt gazetesi bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Yalova’da yaşayan şair-yazar Zafer Köse’nin “Sabah Kırmızı” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum.
Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

SABAH KIRMIZI

1

Yine Sabah

Seni düşünüyorum yine

bir vardiya sabahında.

Hadi kalk güneş doğmadan

pencereni arala.

Eli fenerli hırsız şafak

yine ömrümüzden çalacak.

Kalan günlerin umudundan

odana hüzünler dolacak.

2

Yine Kırmızı

Yorgun bir akşam çökerken

oturdum pencere önüne.

Bir kent ufka doğru uzanırken

gökyüzü battı kan gölüne.

Aşağıda dikdörtgen arabalar

camlarına vuran kızıllıklar

İnsanlar telaşla yürüyor

iç içe geçiyor hayatlar

Dünya dönüyor

kan gölleri içinde

Gece vardiyasında işçiler

güneşi indirecek yine

ZAFER KÖSE

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir