Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk; İstanbul’da yaşayan şair Beyhan Dağcı’ın “Akort” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
AKORT
gökyüzü yıldız dökmüş
çehresi çiçek bozuğu bir karanlık
serencamında kimi yıldızlar tutuşmuş
rüzgâr rüzgâr tütüyor bulutlar
her şey uluorta
sırrı ve çıplaklığı kâinatın
yine de bilmez dünyamız
bir başka zamanın ekildiği bu toprakları
umudun tohumlarının sökülüp
yeşertilen fabrikaların, atölyelerin, büroların
ve onları bekleyen evlerin pencerelerinde
yanan ışıkların ardına saklanmış karanlığın
olup olmadığını
var mıydı sahiden de yıldızlar
yaşıyorlar mıydı
yaşatıyorlar mıydı sancılı bir zamanı
ya zalimleri
dünyamızın kan emicileri gibi
şaşalı hayatlarının nankör gösterişinde
ışıklarla saklıyor olabilirler miydi
bize görünmeyen ezilmişliği
yummak istiyorum gözlerimi
bu başka âlemleri de yok etmek için
en nihayetinde gücümüz
hayallerimize yetiyor sefaletimizde
BEYHAN DAĞCI
