Şiir Köşesi – Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk şair; Mersin’de yaşayan yazar-şair Adil Okay dostum, ağabeyimin “Yirmi Beşinci Saat” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

YİRMİ BEŞİNCİ SAAT

uyudum uyandım yalnızım

vurdum vuruldum yalnız

geceler geceler boyunca

sürgün türküleri dinledim

sonu mutsuz biten

aşk öyküleri

*

şarapla serabı

otla opiomu karıştırıp içtim

pembe rüyaları

dost meclislerini

yarin yanağını çağırdım

ne sesim gitti

ne ses geldi oralardan

*

uyudum uyandım yalnızım

vurdum vuruldum yalnız

bu eşkıya kentin

ruhsuz kalabalığında

geceleri sağırlaşan sokaklarında

kirli beyaz hastane odalarında

geçmişimi aradım yıllarca

yirmi beşinci saatini günün

dünyanın eşref vaktini


ADİL OKAY

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir