Bu alanda sayısız mesajlar gelir bana. Gelen mesajları yayınlamayı hiç düşünmedim ama yayınlasam herhalde uzunca bir şey olurdu. İhtiyaç sahibi insanlarımızın yazdıkları sayısız mesajlar…
Yoksullukla başlayan ve belki iki göz yaşı ile sonlanan mesajlar…
Üzülüyorum hem de çok!
Ancak çoğu kere elimden bir şey gelmiyor.
*
Çok önceleri yoksul hayatların haberini yapardık, birçok kişi yardım etmek için sıraya girerdi. Şimdilerde ise kimsenin umuru değil artık.
Herkes kendi kaderini yaşıyor sessiz sedasız ve yalnız!
Kim öldü kim kaldı, yan kapıda ki komşun hasta mı, yok mu evde pişirecek bir tabak bulguru… Kimsenin ama kimsenin ilgilendiği bir konu değil artık!
Sosyal devlet diye bir kavram, o vardı ama artık o da yok!
Ya da var ama yok!
Seçimden seçime vaatler sıralayan Belediyeler ve onların başında ki isimler artık onların kapısından dahi içeri giremez oldu ihtiyaç sahipleri…
Ve ihtiyaç sahibi insanlarımız;
Sanki kendi göreviymiş gibi yoksullukla kıvrana kıvrana mücadele eden insanlarımız…
VE;
Milletvekili lüks otomobilinde, şoförü danışmanı, bedavaya getirdiği sağlığı ve telefonu, mecliste 3-5 liraya yediği 4 belki 5 çeşit yemeği ile kimin vekili?
Sen kimin vekilisin?
Mazlumun, ihtiyaç sahibinin, hakkı yenen milyonların mı yoksa kendinin vekili misin?
Dön de bak seni oraya gönderenler ne alemde?
Dön ve bak!
