Çocukların gelişimi açısından kritik öneme sahip olan dönem, erken çocukluk dönemidir. Bu dönemde birçok faktör çocukların gelişimini olumlu ya da olumsuz yönde etkilemektedir.Bu faktörlerden en önemlisi ise ailedir.
Çocukların ailelerinden gördükleri tutarlı ve düzenli tutumlar onların kişiliklerini, benlik algılarını ve diğer insanlarla olan ilişkilerini doğrudan etkilemektedir. Ebeveynlerin çocuklara gösterdikleri olumlu ve destekleyici tutumlar çocukların ruhsal gelişimine katkı sağlarken; olumsuz tutumlar gelişime zarar vermektedir. Hepimiz ebeveynlerimizden bir şeyler taşıyoruz öyle değil mi? Şöyle kendinize bir baktığınızda çocukluğunuzdan, ebeveynlerinizden taşıdığınız ne kadar iz vardır kim bilir. Bu sebeple kendi çocuklarınızı büyütürken gösterdiğiniz yaklaşım, onların da yetişkin olduklarında taşıyacakları benliği oluşturur !
Aslında baktığımızda birçok ebeveyn tutumu vardır (eşitlikçi ve demokratik tutum, mükemmeliyetçi tutum, aşırı koruyucu ve müdahaleci tutum, otoriter ve baskıcı tutum, dengesiz ve kararsız tutum).
Psikolojik olarak sağlıklı birer birey yetiştirmek için eşitlikçi ve demokratik ebeveyn tutumu ile yaklaşılması önemlidir. Demokratik anne baba tutumuna sahip olan ebeveynler çocuklarına saygı duyarlar. Ailede bir karar alınması gereken zamanlarda çocuğa fikrini sorar, alternatif fikirleri yetişkin olarak çocuğa sunar ancak son kararı yine çocuğun vermesini önemserler. Tüm kararları elbetteki çocuk vermez, fakat çocuk ile ilgili bir konu ise ve çocuğun gelişim düzeyi de göz önünde bulundurularak, çocuğun karar vermesi önemlidir.Tabi ki bir ebeveyn olarak yol gösterici olabilir ve fikirlerinizi paylaşabilirsiniz. Burada önemli olan çocuğun karar verebilmesine ve söz hakkı olduğunu bilmesine destek olmaktır. Aksi halde çocuğunuz kendi başına karar veremeyen ve iş hayatında veya sosyal yaşamında kendi fikrini paylaşamayan bir yetişkin olabilir.
Eşitlikçi ve demokratik tutum ile yaklaşan aile üyeleri arasında koşulsuz ve karşılıksız sevgi hakimdir. Ebeveynler çocuğun davranışlarını disipline etmek için sevgilerini kullanmazlar (“Bunu yaparsan seni severim, yaramazlık yaparsan seni sevmem” gibi). Her koşulda çocuğa gösterilen sevgi annelik ve babalık görevi olarak algılanmaktadır. Bu durum da çocukta güven duygusu hissettirir.
Peki, demokratik anne baba tutumu ile yetiştirilen çocukların girişimci, yaratıcı, fikirlerini özgürce ifade edebilen, benlik algısı yüksek bireyler olduklarını biliyor muydunuz?
