Yanılmıyorsam geçtiğimiz hafta içindeydi. Gazetemiz Haber sayfalarında da haberi gördünüz Amik Ovası ve Amik Ovasında yaşanan drama şahit olmuşsunuzdur. Bu manzara ne yazık ki ben kendimi bildim bileli yaşanan bir manzara. Her yağış sonrası orada yaşayan insanların çektiği bir çile ve çok acımasız, acımasız olduğu kadar da çileli bir manzara…
Orada ki insanlar isyan ediyorlar.
Biz devletten para istemiyoruz, iş istemiyoruz, aş istemiyoruz. Kendi imkânlarımızla çalışıp geçinmeye çalışıyoruz. Ancak her sene yaşadığımız bu manzara bizleri oldukça zor durumda bırakıyor. Bu manzaraların son bulması için çare istiyoruz” diyorlar.
Peki, çare var mı?
Ne yazık ki yok gibi duruyor!
Çünkü orası kurutulmuş Amik gölü veya yine kurutulmuş Amik gölünün civarı.
Yani her yağış sonrası bu hale gelmeye mahkûm yerler.
Devletin burada yapabileceği bir tek şey var. Onun da zamanı çoktan geçti. İlk iskân yapıldığı zaman bu iskâna müsaade etmeyecekti ama etti. Şimdi ise devletin onlarca yıl önce müsaade ettiği bilerek veya bilmeyerek müsaade ettiği o ihmalin ceremesini çekiyor orada ki vatandaşlar. Her yağış sonrasında ne yazık ki sular altında kalıyorlar ve hem maddi hem de manevi büyük sıkıntılar yaşıyorlar.
*
Peki, şimdi ne yapılabilir?
Orada ahırlarını kurmuş vatandaşların ahırları daha güvenli bölgelere ama devletin yardımıyla taşınabilir!
Benzer uygulama evleri içinde yapılabilir!
Yine ve elbette devletin yardımıyla…
Devlet bunu yapamaz mı?
Elbette yapar!
Bugün 5 milyon Suriyeliye paşalar gibi bakan Türkiye Cumhuriyeti devleti sanıyorum kendi vatandaşına bunu yapmaktan aciz değildir!
