Kızım ve ben

sevgili kızım;

Uzun ve sabırsız bir bekleyişin ardından, güneşin tüm cömertliğiyle dünyamızı ısıttığı gündoğumunda girdin hayatıma. Aydınlığın muştucusuydun adeta. Sabahın en huzurlu dakikalarını seçmiştin yaşamın elinden tutmak için… Ömrümce bu anı istemiş olduğumu, sana dokunduğum anda anlamıştım. Hep bir kızım olsun istermişim meğer…

İncitmekten korkarcasına usulca dokundum tenine. Gerçektin. Parça parça dökülecekmiş gibi yumuşacıktı tenin. Ellerin yumuk yumuktu. Kolların, ayakların, minnacık gövden… Ya o al al yanakların, nasıl anlatılır ki… Unutmuyorum. Kokunu içime çekerken başım dönmüştü. Sen bir mucizeydin…

Uykusuz geceleri paylaştık seninle. Ateşlendiğinde ateşlendim, uyuduğunda uyudum, uyandığında yanı başında, uyanıktım. Tüm günlerimi, gecelerimi ele geçirmiştin. Yaşamı boyunca kimseye boyun eğmemiş olan ben, senin egemenliğine ses çıkarmıyor, büyük bir sabırla dakikalarımı sana göre ayarlıyordum.

Sen büyüdükçe kendimi yetiştirme sürecine hız vermem gerektiğinin farkına varıyordum. Artık konuşabiliyor, sorular soruyordun. Gördüğün her şeye merakla dokunuyor, bu nedir, ne için’lerinin arkası kesilmiyordu. Sorularına doğru yanıt olabilmek gibi bir sorumluluğum vardı. Bu yüzden aralıksız öğrenmeli ve öğrendiklerimi sana doğru kelimelerle aktarmalıydım. Uygulayacağım annelik modeli kişiliğine yön verecekti. Topluma her manada sağlıklı bir birey yetiştirmek… Önemli bir sorumluluk.

İşte bu yüzden kızım, sana dokunduğum ilk anda, sevinçle birlikte önü alınamaz bir korku hissettim. Anne olmanın dayanılmaz ağırlığı ürküttü beni. Hazır mıydım? Seni kucağıma bırakıp gitmişlerdi. Artık seninle devam edecektik, yaşam denen bu muhteşem serüvene

Bir insanın yaşamı, geleceği bundan böyle benim sorumluluğumdaydı. Zihnen, ruhen ve bedenen sağlıklı bir insan olarak yetişmelisin. Mutlu bir çocuk, bir genç, mutlu bir insan olup olmayacağın önemli oranda benim bilincime bağlıydı..

Etrafıma bakıyorum. Toplumsal değer yargıları bu konuda bana yardımcı olmayacaktı. Kadının aleyhine örülmüş gerici değer yargılarının bizi bunca kuşattığı bir koşulda, seni tüm bu olumsuzluklardan nasıl bağımsızlaştırabilecektim?

Okulda, sokakta, iş yaşamında sana yönelecek cinsiyetçi, ayrımcı davranışlar. Anlam veremeyeceksin. Bense her günün sonunda sana bunların aksini öğretmeye çalışacağım. Yani anlayacağın, bir yandan seni sağlıklı bir birey olarak yetiştirirken öte yandan bilinçaltına yüklenecek yanlışlıkları ayıklamakla uğraşacağım.

Çevremizdeki çocuk yetiştirenlere bakıyorum. Hazırlıksız, çocuk gelişiminden bihaber, biz anneden-babadan böyle gördük muhabbetinde çoğu ebeveyn. Kız çocuklarının ise önemli bir kısmı erkek çocuk niyetine doğmakta. Ana rahminde başlamakta cinsiyetçilik.

Kısacası kızım, çok yönlü bir yolculuk olacak bizimkisi… Bana güven sen. Renkli, büyülü bir serüven bu aynı zamanda… Her anını huzurla, sevinçle, sağlıkla deneyimleyeceğiz…

Seni seviyorum…

Annen

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir