Geldi çattı karne zamanı..
Geçen yıl pandemi dönemini düşününce uzun zamandır alınan ilk karne diyebiliriz..
Siz değerli ebeveynlere birkaç naçizane önerim olacak..
Öncelikle çocuklara koşullu sevgi vermek onları ödüle alıştırır. Başarı, kişinin kendiyle olan mücadelesidir aslında, herkes başka yollardan geçti, başka eğitimler aldı, zorlukları farklıydı. O yüzden arkadaşın takdir aldı mı?, onun notları nasıl, matematiğin neden düşük? demek sadece aranızda mesafeler oluşturur. Herkes akademik olarak başarılı olacak diye bir kaide yok;kimi öğrenci müzikte kimisi resimde kimisi bilişimde kimisi sosyallikte yeteneklidir belki de.
Karneden önce kocaman sarılın, ‘sen derslerin dışında da bizim için çok değerlisin’ deyin. Sonra notlar iyiyse teşekkür edin, düşükse ikinci dönem daha. fazla emek harcarsın, çalışırsın başarırsın deyin. Eğitim ile ilgili bir isteğin var mı diye sorun, gerekirse ders takviyesi, gerekirse kaynak kitaplar alın.
Çocuklara sürekli ders çalış demeyin, hem etkili olmaz hem de baskı yaratır.
Kıyastan kaçının.
‘Kıyaslanan çocuk zehirlenir. ‘
Doğan CÜCELOĞLU
Çocuktan en iyiyi beklemeyin. Son notunun yüzde on fazlası olmalı notu. Amacımız bu not olmalı.
Herkes doktor, mühendis, mimar olmayacak ama vatana millete hayırlı olacağı onlarca işte çalışabilecek bir konuma gelecek. Akademik gelişim kadar ahlaki, psikolojik, sosyal gelişimine de özen gösterirseniz sonuçlarını göreceksiniz…
Güçlükler başarının değerini artıran süslerdir.
Moliere..
Başarı yolun sonu değil, yolun kendisidir.
