Hatayspor için oyuncu bulma göreviyle gittiği Filipinler’deki kültürden etkilenen Kakil, bu ülkede yaşadığı deneyimleri GOAL Türkiye ile paylaştı.
METİN DİNGİL
Hatayspor için oyuncu bulma göreviyle gittiği Filipinler’deki kültürden etkilenen Kakil, bu ülkede yaşadığı deneyimleri GOAL Türkiye ile paylaştı.
Hatayspor’un alt liglerde birçok kez gol krallığı yaşayan efsane ismi Mehmet Kakil, kulübün Filipinler’de yer alan proje takımı Dynamic Herb Cebu FC’nun başına geçtikten sonra yaşadıklarını GOAL Türkiye’den Uğur Aktan’a anlattı.
Filipinler’den aldığı teklif sürecini, sonrasını ve Hatayspor’dan üç genç oyuncuyu da yanında götürdüğü bu yeni maceranın kendisine kattıklarına değinen Kakil, Filipinler futbolunun organizasyon açısından geride olmasına rağmen kaliteli futbolculara sahip olduğunu söyledi.
Doğumlara ağlanan, ölümlerin ise karnaval havasında kutlandığı bu ülkede gördüğü birçok şeyin kendisini şaşırttığını ve farklı bir bakış açısı kazandırdığını belirten Kakil’in, futbolun bu keşfedilmemiş topraklarında yaşadığı maceralar, her an ve her durumda mutlu olmanın sırrını da içinde barındırıyor olabilir.
Filipinler’e gitmek ve orada çalışma düşüncesi nasıl oluştu? Bir anda sabah uyandığınızda, “Ben Filipinler’e gidip orada çalışacağım” demediğinize eminim. Çalıştığınız kulübün sahibi de bir Türk.
Bu sürecin nasıl geliştiğini anlatır mısın?
KARİYERİMİN BÜYÜK BÖLÜMÜ HATAY’DA VE HATAYSPOR’DA GEÇTİ
“Kulüpten bir telefon aldım ve fahri başkanımız Lütfi Savaş’ın Hatayspor’a ilişkin bir proje kapsamında benimle çalışmak istediğini söylediler. Konuyu merak edip sorduğumda Hatayspor’a oyuncu bulmak üzerine bir çalışma olduğunu söylemişlerdi.
“Hatayspor’a her konuda her zaman yardımcı olurum dolayısıyla görevin ne olduğu önemli değildi ama detaylı bilgi almak için bir gün sonra randevulaştığımız noktaya gittim. Ben daha önce de Hatayspor’a çok oyuncu kazandırmıştım bu yüzden ilk olarak Türkiye’de ya da Avrupa’da scout ekibinin bir parçası olarak oyuncu arayacağımı düşünmüştüm ama böyle olmadığını söylediler ve Filipinler’de takım çalıştırmamı istediler.
“Bir an için, ‘Pardon neresi?’ diye sordum. Tamam Filipinler’i daha önce de duymuştum ama haritada göstermek istesem gösteremeyeceğim bir yer.
“Bunun Lütfi başkanın projesi olduğunu ve hemen cevap vermeden düşünmemi istediler. Eşimle ve çocuklarımla konuşmam gerektiğini söyledim ve zaman istedim. Filipinler’de futbolcular büyük paralara oynamıyor dolayısıyla büyük bir para kazanamayacağımı biliyordum.
“Sonrasında eşim ve çocuklarımla durumu masaya yatırdık. Önce bana bir şaka yapıldığını sanmıştım ama gün geçtikçe ciddi bir teklif olduğunu anladım. Kulübün başkanının ismini söyledikleri zaman başkanın çocuklarının daha önce benim futbol okuluma geldiklerini anımsadım.
“Başkanı zaten tanıyordum ve bu kabul etmem için olumlu bir etken oldu. Başkan Filipinler’de futbola yönelik bir yatırım yapacağını bana zaten daha önce söylemişti.”
AİLENİZ TEKLİFİ NASIL KARŞILADI?
“Güldüler. Eşim Filipinler’in nerede olduğunu sordu. Ailem Filipinler’de çalışmaya karar verdiğimde çok şaşırdı ama burayı görmeyi çok istedim”
Filipinler’de hayat nasıl hocam? Kültür olarak bambaşka bir ortam. Bu durum sizi nasıl etkiledi?
“Osmaniye, Hatayspor, Kayseri Erciyesspor gibi birçok takımı çalıştırdım. Birçok final oynadık. Kayseri Erciyesspor ile ligi 73 puanla tamamladık bir üst ligi sadece bir gol averajıyla kaçırdık.
“Ben belki çok önemli yerlere gelemedim ama öğrencilerimiz çok iyi noktalara geldi. Konyaspor’u çalıştıran İlhan Palut hem takım arkadaşım hem de oyuncumdu. Uzun süre Ümraniyespor’u çalıştıran Ahmet Taşyürek de geçmişte Hatayspor’da benim yardımcımdı.
“Kısacası Türkiye’de gezmediğim, görmediğim bir yer kalmadı ama Filipinler çok değişik bir yer.
“Buradaki ortamı araştırdığımda hayatın çok pahalı olduğunu fark ettim. Türkiye’de hayat pahalı ama burada çok daha pahalı. Tabii Türkiye’de olduğu gibi çok zengin insanlar da var. Ülke kumarhane dolu diyebilirim. İnanılmaz bir gelir dengesizliği var ama insanların tamamı her zaman çok mutlu.
FİLİPİNLER’DE YAŞAMA SEVİNCİM ARTTI
“Burada mutsuz insan yok. Hayattan zevk alıyorlar ve hiçbir şeye üzülmüyorlar. Bir tek çocuk doğduğunda üzülüyorlar. Bu kadar kötü bir dünyaya çocuk getirmeyi ve doğan çocuğun yaşayacağı acıları düşünüp, her doğumdan sonra ağlıyorlar.
“Biri öldüğünde ise bu dünyadan kurtuldu diye düşünüp sevinç yaşıyorlar. Biri öldüğü zaman mumyalayıp, bir hafta ölünün başında eğlence düzenleyerek ölümü kutluyorlar. Bunu ilk gördüğümde gerçekten çok şaşırdım.
“Biz mesela Türkiye’de biri öldüğü zaman ağlıyoruz. Burada tam tersi ve çok ilginç. Burada insanlara bakış açım değişti. Hiçbir şeye üzülmez oldum resmen psikolojim düzeldi. Filipinler’de yaşama sevincim arttı.
“Çok neşeli insanlar, yüzlerinden gülümseme eksik olmuyor. İnsanlar inanılmaz saygılı ve sevgi dolular”
Biz biraz gerginiz hocam anladığım kadarıyla. Oradaki insanlarla bizim insanımız arasındaki fark nedir?
“Bizim insanlarımız çok gergin ve sürekli kısa yoldan zengin olma peşinde. Burada böyle bir şey yok.
“Kimse zenginlik kovalamıyor ve gündelik yaşıyorlar. Günleri iyi geçsin, karınları doysun yeter. Burada yemek sektörü inanılmaz. Gelir seviyesi çok düşük, hayat çok pahalı ama herhangi bir restaraunta gittiğinizde sıra almanız lazım çünkü her zaman uzun kuyruklar var.
“Kazanıyorlar ve kazandıklarını hemen yemeğe harcıyorlar. Yemek kültürleri de oldukça farklı. Her türlü et ve deniz ürünü var ama genelde domuz yeniyor. Biz Hatay mutfağına alıştığımız için aç kalıyoruz desek yeridir.
