Daha önceki yazılarımda Antakya’nın bir ‘AŞK’ olduğunu defalarca söylemiştim.
Antakya’nın kendisi tek.
BaÅŸka Antakya yok!
ANCAK…
Ona sevdalı olanlar milyondan çok fazla!
Depremle birlikte tamamen yıkılan Antakya yeniden imar ediliyor.
Ve doğaldır ki üzerinde yürünecek yol kalmadı.
Her yer toz, toprak!
Elektrik yok denecek kadar yok!
Suyu ayrı mesele…
Bir ağaç bir tek ağaç bile yok ki yeşil olan…
Sokaklar kirlilik içinde yüzüyor!
Ve buna rağmen Antakyalı Antakya’yı yani sevdasını terk etmedi.
Nasıl terk edilebilir ki?
Vatan anadır!
Vatan babadır!
KardeÅŸtir, oÄŸuldur Vatan!
Çadırdaysa çadırda, konteynırsa konteynırda yahu açıktaysa yatmak onu da yaptı Antakyalı.
Yine de memleketini terk etmedi.
Ve bugün 2025 sonu tarihine kilitlendi Antakyalı…
Cumhurbaşkanı devletin başı…
Bakanı…
Valisi…
Belediyesi kısacası herkes söz verdi Antakya’ya!
Ve biz en acısını, en kirlisini, en büyük ızdırabı yaşadık ve yaşamaya devam ediyoruz…
Çoğu gitti azı kaldı diyerek direniyoruz!
Ağaçların yeşile döndüğü, Antakya’nın teneke barakalardan kurtulacağı günü umutla bekliyoruz!
Â
