O kadar kızgındım ki hayata, o kadar üzgündüm ki, o kadar tedirgindim ki hayattan, şimdi ve buradan. Üstüne de “Olanı kabul et, her şey yolunda, her şey mümkün vs” lafları aslında kalbimi nasıl da acıtıyordu ya! Ah, anne karnından başlayarak hissettiklerim ve fakat hissettiğimin bile farkında olmadıklarım ve farkında olduklarım yüzünden! Çocukluk ve gençlik yaralarım ve “Şimdi hala mı” sorularım yüzünden. Korkunç ve kötü biri olmayı seçebilirdim. Yapmadı ve belki de fark etmeden yaptı? Sessizce oralardan çekildi belki de.
Bağı da oralarda tabii, sonsuzda.
Sessizlik ne güzel şey. Acınla, sevincinle, üzüntünle, sevginle ya da sevgisizliğin ile baş başasın. Şeyi fark ediyorum birden; şeylere “gol atma” çabamın boşunalığını. Hayatı yenmek istiyorum ya hani, çıktığım ve çıkamadığım arenaların galibi olmak istiyorum, tüm dünyaya belki de gününü göstermek, kendimi kanıtlamak, bakın ben de başardım demek!
Özümü, ne için şimdi ve burada olduğumu öylece bastırıp, boş verip, bırakıp, toplumun “bunun için” gösterdiği yollardan giderek başarmak hem de! Burada özgün, öze dair şeyler aramadan sadece gol atmak, kanıtlamak, aslında değer vermediğim tanıkların alkışlarını almak için. Ahhhh be Sevgili Şapşiğim ayrılık bilinci yanılsamasında kahrolmak ve kahretmek değilse bu, kendinden başlayarak her şeyi, başka ne ola ki acep?
Güzellik, para, şöhret, kariyer ve seks üzerinden, hatta sağlık teması üzerinden atmak istediğim gollerin kimseye bir faydası yok, olmadı ve olmayacak da! Günü kurtarmak isteyenler yine de oradan yol alacaklar elbet. Her şeyin bir araç olduğunu unutup kendimi gol atmaya, yenmeye, kazanmaya adayacaklarım yarışacaklar hayatla ve hayattaki her şeyle! Ve işler azıcık terse yattığında sinir sistemlerimin ezberlerinden bakınca lanet edecekler ve bir süre sonra da hissetmez olacaklar kendilerine ait olan gerçek şeyleri! Çünkü seçimlerim bu süreçte sadece şeylere ait olmak ve sahip olmak üzerinden devinecek! Pekala, bu mudur Şapşik?
Bütüne iyi gelmeyen, bütüne hizmet etmediğim/hediye etmediğim, olanın hediyesini görüp kabul etmediğim şeyler bana iyi gelebilir mi ki? Kimse kimseye gol atamaz, hele ki hayata hiç! Ve fakat hiç, her şeydir! Hatırla ve gönlünce yaşa! Kendini bilen evreni bilir ya! Hadi o zaman tekrar başlama zamanı kalk ayağa.
Acımadı ki…
