Depremlerin ardından enkaz duvarlarına geri geleceklerini belirten yazılar yazarak Hatay’dan ayrılan depremzedelerin, kalıcı konut inşaatlarının yükselmesi ve prefabrik iş yerlerinin açılmasıyla dönüşleri sürüyor. Antalya’dan memleketine dönen esnaf Hasan Can Aslan: “Belki başka şehirde iş yeri açsam geçinirdim ama Antakya’nın kokusu, dokusu başka” dedi.
AA
Depremlerin ardından duvarlara geri geleceklerine dair yazılar yazarak Hatay’dan ayrılan afetzedeler, kalıcı konut inşaatlarının sürdüğü, prefabrik iş yerlerinin açılmaya başladığı memleketlerine dönüyor.
Kahramanmaraş merkezli 6 Şubat ve devamındaki depremlerde yakınlarının yanı sıra evini, iş yerini kaybeden kimi afetzedeler, memleketlerini terk etmek durumunda kaldı.
Hem şehirdeki hem de yüreklerindeki yıkım nedeniyle başka şehirlere göç eden, yeni bir hayat kurmaya çalışan depremzedelerin geçen sürede memleketlerine olan hasreti dinmedi.
Şehre duydukları özlemleri ve geleceğe dair umutları duvarlara yazdıkları “Gidiyoruz ama geri döneceğiz”, “Bu bir veda değil geri geleceğiz”, “Hatay hepimizin meselesi, geri geleceğiz” gibi yazılarla terk eden depremzedeler, kentin yeniden toparlanması için başlatılan kalıcı konut inşaatları, prefabrik iş yerlerinin açılmasıyla hasretini çektikleri Hatay’a dönüyor.
“HATAY’I AKLIMIZDAN HİÇ ÇIKARMADIK”
Depremlerde hem babasını hem evini hem de iş yerini kaybeden Hasan Can Aslan, AA muhabirine yaşadıkları yıkımın ardından çok sevdiği memleketini terk etmek zorunda kaldığını anlattı.
Eşi ve 3 çocuğuyla Antalya’nın Gazipaşa ilçesine gittiğini aktaran Aslan, burada açtığı iş yerinde balık av malzemeleri satışı yaptığını söyledi.
Yitirdiği canlara, yaşadığı acılara rağmen Hatay’dan uzak kalmanın kendisine iyi gelmediğini anlatan Aslan, prefabrik iş yerlerinin verilmesiyle 8 ay sonra memleketine döndüğünü belirtti.
Acılarına rağmen Hatay’da olmanın kendisine ve ailesine iyi geldiğini aktaran Aslan, şöyle konuştu: “Biz vazgeçemediğimiz Antakya’mızı kaybettik, çok kıymetliymiş fark edemedik. Ama elhamdülillah ayaktayız, kendimize geldik. Antakyalılar olarak yaşadıklarımızı anlatsak roman olur. Aslında Hatay’ı aklımızdan hiç çıkarmadık. Bedenim Gazipaşa’da ama beyin ve ruhum Antakya’daydı. Tanıdıkları, evlatlarını kaybedenleri görüyorum, biz onların yaşadığı acının zerresini yaşamadık. Baktım herkes ayakta duruyor, şükrettim. İyiyiz, eskiye göre depremin ilk günlerine göre Allah’a çok şükür iyiyiz. Belki başka şehirde iş yeri açsam geçinirdim ama Antakya’nın kokusu, dokusu başka. Daha iyi yerlere gelmek istemiyoruz, sadece sağlıklı bir yaşam derdimiz. Yarını düşünmüyoruz, dün dünde kaldı, bugünü de yaşıyoruz yeter.”
“ÇOCUKLARIM BAŞKA ŞEHİRDE DURAMADI”
Depremlerin ardından 4 çocuğuyla 10 ay Antalya’da yaşayan Fatma Salkım da çocuklarının isteğiyle Hatay’a döndüklerini söyledi.
Aile, akraba ve anılarının olduğu Antakya’dan vazgeçemediklerini anlatan Salkım, “Konteyner başvurusunda bulunduk, şu an annemin yanında kalıyorum. Çocuklarım başka şehirde duramadı, Hatay’ı dönmek istediler, onların kararına saygı duyarak tekrar döndük. Annemin rahatsızlığı da dönmemizde etken oldu. Annemin bize, bizlerin de anneme ihtiyacı var. Bu süreçte birbirimize yardımcı olmaya çalışıyoruz. Her şeyimiz burada, bırakamadık, 10 ay bile bize çok uzun bir süre gibi geldi.” diye konuştu.
“ANTAKYA BİZİM SEVDAMIZ”
Depremde kardeşi, yengesi ve yeğenini kaybeden Mehmet Alkan, afetin ardından 10 ay Eskişehir’de yaşadığını belirtti.
Prefabrik iş yeri başvurusu yaparak Antakya’ya döndüğünü belirten Alkan, şunları kaydetti: “Giyim işi üzerine çalışıyoruz. Eski mesleğimize yine şehrimizde devam ediyoruz. Antakya bizim sevdamız olduğu için geri döndük. Bu şehir bizim her şeyimiz vazgeçemedik.”
