Kendime Kadar Yolum Var! Gidersem! Oradan sonsuza açılan!
Hiçbirimiz bir zorba olarak doğmadık ve fakat hepimiz bir düzeyden zorbayız, zorbaya izin veren yanımız da zorba! Birileri “kurban o” diyecek ve fakat kurban da bir zorba! Ve bir ömür aynı zorba değiliz, zorbalığımız da değişiyor! Nasıl 3 yaşında, 13 yaşında, 23 yaşında bir annenin evladı iken aynı evlat değilsem ve fakat aynı kefeye konulup “evlat işte” diye servis ediyor ve ediliyorsam! Bu örnek tüm rollerim için geçerli! Zorbalarım da tam buralarda takılıyor!
Örneğin 30 yıllık evli bir arkadaşım geçen gün “Ben 30 yıldır rol yapmıyordum aslında. Çünkü ezberlerim konuşuyormuş farkında bile değilmişim. Şimdi gerçek olmayan yanımı gerçeğimden ayırt edebiliyorum.” deyiverdi!
Her birimiz böyleyiz işte, her yerde ezberlerimizle varız!
Gerçekten orada olan bizim mevcudiyetimiz ve hakikatimiz mi? Bu tartışılır. Orada olan cahil, karanlık, hep haklı olmak isteyen, genellikle bencil olan, başarmak/alt etmek isteyen ve bu feci kibirli hallerin farkında bile olmayan zorba yanlarım, yani dengesiz eril taraflarım! Bu zorbaya izin veren taraflarım da dengesiz dişil taraflarım!
O halde kendimden başlayarak söylediğim yalanların neresinden dönersem kârdır! Yalanlarla ölmek ve ölüp yalanlarla gömülmek istemiyorsam tabii! Bu da egomun anbean ölümü demek! Bu; kibrimi feda etmek, en derin acılarımı kendimden saklamak yerine yüzeye çıkmasına izin vermek demek!
O zorba nasıl büyüdü içimde sanıyorum ki büyürken kendimden utandıklarım yeter, o çocuk halimle bir şeylerin yanlış olduğuna inanıp deli gibi suçlu hissetmelerim yeter, daha bacak kadar boyumla nereye, hangi deliğe sığınacağımı bilmemelerim yeter! İçimdeki ezilmeler bir ezik yaratmış olabilir ve herkes bir düzeyden kendini ezik hissediyor, hissetmiştir yani!
Hahhh işte, o eziğin şimdi zorba-kurban-kahraman rollerini evirip çevirip oynamaktan öte potansiyelleri de var be yahu! Hem de öyle var ki! Fakat yalanı bırakmak kolay değil; seviyorum, en zorba hallerime bayılıyorum bir taraftan da, oradan beslenip güçlü hissediyorum çünkü! Oysa orada bir güç yok, bir zavallı döngü hapishanem olmuş hepsi bu! Sonrası hep hikaye devam edecek olan…
