Aile. Dört harften oluşan bu kısacık kelimenin anlamı dünyalara bedeldir aslında. Çünkü aile insanın kalbinin attığı yerdir, aile kötülük kokan nefeslerin etkisiz hale geldiği yerdir. Aile, bizlerin hem bağlılığı hem özgürlüğüdür. Tüm kalplerin birleştiği yerde hayat bulur aile.
Aile insanı tüm kötülüklerden, tüm zorluklardan koruyan bir sevgi kalkanıdır. Aile, insanın kanayan yarasının merhemidir. Aile, yalnız olmadığını bilmek ve hissetmektir. Aile, bir diğerinin kalbini kendi kalbinde var edebilmektir. Aile, insanın umudunun bekçisidir. Aile, insanın ömrünü sarıp sarmalayan bir güven battaniyesidir. Aile; hiçbir doktorun, hiçbir ilacın geçiremeyeceği ıstırapların şifasıdır. Hiçbir kitapta yazmaz ama aile; insanın dualarının, iyi niyetlerinin kapısıdır.
Aile; insanı uçurumların eşiğinden döndüren, boğulmaktan kurtaran, insana yaşamın anahtarını veren bir can simididir. Aile, kalbimizin köklerinin sıkıca bağlandığı bir topraktır. Aile, tüm yaşanmışlıklarımızla hemhal olarak, el ele kol kola verip hayatı alabildiğine kucaklamaktır. Aile, kelimelerin ötesinde hissedilen bir aidiyet dilidir. Aile; tüm kavgaların, yanlışların, eksiklerin üstünde ve ötesinde buluştuğumuz yerdir. Aile; birbirimize kol kanat germek, canımıza can katmaktır.
Ve bugün hepimiz korkunç boşluklarda debeleniyoruz, yalnızız, karanlıktayız. Bize bir ışık, bir nefes, bir umut gerek… Bize gerçek bir aile gerek…
