Mutlaka kazanılması gereken bir maç. Çünkü Hatayspor kritik bir dönemden geçiyor. Sivasspor maçı bizim için 3 değil, 6 hatta 9 puan değerindeydi.
Alınacak bir galibiyetin ne kadar önemli olduğu biliniyordu.
Volkan Demirel’in gelişi ile bazı dokunuşlar olacağı bekleniyordu..
Ama ilk dokunuşu önemli olduğu kadar anlamlıydı..
Oyunculara alacaklarına mahsuben bir kısmının maç öncesi ödenmesi, özel uçakla Sivas’a gidilmesi Volkan Demirel’in takıma ilk dokunuşuydu..
7 haftadır maç kazanamayan ve para alamayan oyuncuların motivasyonu yerlerdeydi..
İşe önce oyuncularını yerden kaldırarak başladı..
İkinci dokunuşu ise takımın kadro dizilişindeydi..
Kaan Kanak tercihi dışında olması gereken kadro dizilişi doğruydu..
Samuel Adekugbe’den vazgeçmek doğru verilmiş bir karar değil..
Kazanılan bir maçta olsa, kendi düşüncem Volkan hocanın bu kararını doğru bulmuyorum!
İlk 20 dakikada rakip kaleye cesurca gidebilen bir Hatayspor vardı sahada..
Bertuğ’un forvete, El Kaabi’nin daha önce çok verimli olduğu kanada geçmesi, Kerim Alıcı’nın sağ kanattan bindirmesi, ortaları Hatayspor’un hücum hattını zenginleştirdi..
Oynaması gerektiği gibi oynamaya başladı Hatayspor..
Kaleci’nin Erce’nin topa çıkıp çıkmamada tereddüt etmesiyle rakip farkı bire indirdi, oyunda denge değişti..
Ruben Riberio kırmızı kart görmeden önce evsahibi ekip oyuna zaten ağırlığını koymuştu..
Kırmızı kart maçın tuzu-biberi oldu!.
Ruben Riberio’nun yaptığı hareketin savunulacak hiçbir tarafı yok! Yokluktan Ruben’e teslim olunmuş durumda..
Atsan atılmaz, satsan satılmaz!..
Avazınız çıktığınız kadar bağırın-çağırın, Ruben bir yere gönderilemez!..
Yok çünkü yok!.. Yerine oynatacak başka bir oyuncun yok!.
Ha bana derseniz; geri dönmesi hata mı, hata, hem de en büyük hata!..
Arkadaş giden oyuncuları bir daha geri almayacaksın, Rayan Aabid de öyle değil mi!
Allah aşkına top mu oynuyor bu sezon Aabid!..
Ömer Erdoğan’ın raporu dikkate alınmadı, dikkate alınsaydı Ruben ve Falette ile bir daha anlaşılmazdı!..
Maçın hikayesi yarım kalmıştı;
Hatayspor’un sahada 10 kişi kalması, evsahibi ekibe daha fazla risk alma şansı verdi. Neredeyse Sivasspor 60 dakika tek kale oynadı.
Sahada 10 kişi kalan birçok takımın maçın izledim ama hiç bu kadar teslimiyetçi, kendi alanından çıkamayan takım görmedim.. Bunu sadece Ruben’e yıkmamak gerekir, diye düşünüyorum.
Volkan Demirel’in daha ilk maçı, çıplak gözle hepimizden fazla eksikleri gördü!.
Daha çok şeyi değiştirebileceğini bekliyorum. İlk maçta her şeyi biranda değiştirmesini zaten beklemiyorduk..
Maçın kahramanı kaleci Erce zaman geçirme adına yaptığı degajların çoğu taca gitti. Bu kadar acemice degaj atılabilir mi? Zaman kazanma adına, rakibe tekrar topu oynama avantajı verdin!
Volkan Demirel’in dokunuşu elbette Sivas deplasmanında fark edildi..
Üstelik ilk galibiyeti alarak, moral ve motivasyon açısından çok önemli bir galibiyet elde edildi..
Ama ‘çok iyi oynadık’ yanılgısına düşmeyelim, çünkü 3 puanı alana kadar göbeğimiz çatladı..
İlkleri başarma adına çok iyi oldu, önümüzü görme adına da iyi bir moral oldu..
Ayaklarımız yere basarak son derece ciddi ve arzulu Alanyaspor maçına odaklanmalı ve kazanılacak 3 puanla Sivas maçı daha anlamlı kılınacaktır.
