Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Özyurt gazetesi bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Bursa’da yaşayan kentlimiz yazar-şair Prof. Dr. Fuat Odabaşıoğlu’nun “Ders Çıkardım Halimce” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
DERS ÇIKARDIM HALİMCE
Güneş geri geri adım atınca,
Kara bulutlara gün doğdu iyice,
Kova kova suları boşalttı yukarıdan,
Aşağıda ben ahmakça ıslandıkça.
Şakıdı durdu, keyif çattı gönlünce,
Ansızın başladı soğuklar,
Yükseklere kar, boran düşünce,
Karşımdaki ağaç üryana dönecek,
Yapraklarını bir bir dökünce,
Benzi solanlar düştü düşecek,
Kızıla çalanlar birkaç yalpa vurup,
Tepeden baktığı toprağı bulacak,
Arkadan rüzgâr çıkınca,
Rampanın başında soluklanmaya durunca,
Korona yedi bitirdi bizi,
Sizde durum nice? Diye,
Martılar, güvercinlerle muhabbete tutuşunca,
Öte yandan çıka geldi.
Birkaç kedi köpek,
Biraz da onlarla çene çalınca,
Akıbet çok uzun sürmedi.
Yorgan döşek yattım boylu boyunca,
İlk lodos iliklerime işleyince,
Yediğim ayaz aklıma gelir öksürdükçe,
Hanım, çocuklar kaçan kaçana,
Korona sanınca,
Yalnızlığım devam eder yazgımca,
Böylece ilk dersimi de almış oldum.
Mudanya’ya gelince,
Her gün sorup soruşturacağım,
Lodos var mı? Diye,
Bir daha ki güze çıkınca.
FUAT ODABAŞIOĞLU
