Yazar: Yasemin Koçak Tezel

‘Kendi hayatım’ dediğim deneyimlerin içinden geçerken, çoğu zaman, zamanın acımasız itiş gücüne, ‘Duran ölür’ şeklinde kulağıma bıraktığı, biran için irkilmemi sağlayan müdahalesine, aba altından

Sosyal Medya Çağının İnsanları İçinde yaşadığımız çağ, insanın mutluluk ve aşkı sanal dünyada, sosyal medya platformlarında aradığı bir dönem haline geldi. Peki, neden böylesine

Teknolojinin büyülü dünyası, hayatımızın her alanına sızmış durumda. Sabah uyandığımızda elimize aldığımız ilk şey akıllı telefon, geceleri ise uyumadan önce bıraktığımız son şey yine

Özellikle son yıllarda etrafımızda sürekli bir şeylerin yolunda gitmediğini hissediyoruz. Giderek artan savaşlar, yoksulluk, çevre felaketleri, insan hakları ihlalleri… Haber bültenlerinde her sabah bir

BİTTİ! Hatırlıyorum. Biz seninle karşılaştığımızda şefkate ne kadar ihtiyaç duyduğumuzu anlamıştık bir anda ve aynı anda. Bizimki ilk görüşte umuttu! Yarayı gösterebilme ve beraber

Gördüğümüz dış dünya gerçek bir şey değildir” argümanı, felsefi bir düşünce olmanın ötesinde, artık sinirbilimin sunduğu verilerle de güçlü bir şekilde destekleniyor. Buna göre

İnsanlığın en derin korkularından biri varoluşsal korkular. Bu korkular, yalnızca bedensel ölümle ilgili değil; hayatın anlamını kaybetme, amaçsızlık ve yalnızlık gibi daha soyut endişelerden

İyi niyetle yola çıkan insanlar, bazen farkında olmadan karanlık bir yola sapıyor. Kötülük, sadece karanlık ruhların ve zalim insanların elinde şekillenmiyor tam tersine her

Ne geçmişin dar kalıplarına sığabiliyoruz ne de geleceğin varsayımlarından kendimize uygun kıyafetler seçebiliyoruz. Göğsümüzde birikenleri taşırmaktan korkarcasına sıkıştırdık her şeyi. Görülmek bile istemiyor insan.

İnsan, yüzyıllar boyunca kendi doğasını anlamaya çalıştı. Pek çok kültür, din, bilim ve felsefe, insanın kötülüğünü dış faktörlere, eğitimin eksikliğine ya da toplumun adaletsizliğine