YAR bazen sevdiğin kadın bazen sadece arkadaşındır. Bazen oturduğun ev bazen de vatan toprağıdır. Seviyorum dediğin, bağlı ve hatta bağımlı olduğun her şeydir YAR!
YAR bazen çocuğun, bazen annen, baban ve bazen de kardeşindir!
YAR, sıkıca sarıldığın, sevdiğin ve boynunu en derininden kokladığındır…
YAR dağlarına, suyuna, toprağına, ağacına, insanına sevdalı olduğun yerdir!
YAR kız kardeşindir!
Dedendir, atandır!
YAR diyebilmek birine ‘öyle böyle’ bir şey değildir!
Sıra dışıdır yani…
VATANDIR çünkü YAR!
Bayrağın, kitabın, peygamberin,
İnandığın ne varsa tüm kutsallarındır çünkü YAR!
YAR Antakya’dır yani!
Antakya YAR, YAR Antakya’dır!
Seni çok seviyorum güzel Antakya’m!
Bu sevdaya tutulmuş bir ben kalsam da ayrılmam ayrılamam senden!
Buradayım ve seninleyim ANTAKYAM!
Sen benim hayallerimin kraliçesisin!
Sen adı konamaz bir vatan parçasısın!
Ölürüm de öldürürüm de senin için;
Çünkü sen ANTAKYASIN YAR!
