ALİ ZAN
Yaşanan depremlerin en çok hissedildiği illerin başında gelen Hatay’ın Antakya ilçesinin depremden önce en kalabalık cadde olarak bildiğimiz Köprübaşı olarak bilinen caddede derin bir sessizlik hâkim. Asrın felaketinden önce Antakya’nın en kalabalık yerlerinden olan Köprübaşı depremden önceki günlerini arıyor ve özlüyor.
Köprübaşı olarak bildiğimiz caddede enkaz kaldırma çalışmaları devam ediyor. Kalabalıklığıyla ve güzelliğiyle herkesi kendine hayran bırakan caddede ne yazık ki çok sayıda bina yıkıldı. Caddenin bu kadar sesiz olmasına alışık olmayan vatandaşlar hem caddeyi tanımakta güçlük çekiyorlar hem de gözyaşlarına hâkim olamıyorlar.
Konuyla ilgili görüş bildiren vatandaşlar: “Burası Antakya’nın en kalabalık caddelerinden bir tanesiydi ve tam merkezdi. Her şey etrafındaydı. Çarşı, Saray caddesi gibi yerler hemen dibiydi. Fakat yaşadığımız deprem bizden bu caddeyi de aldı her yeri aldığı gibi. Şöyle bir bakıyoruz da koca bir boşluktan, iş makinelerinden başa bir şey göremiyoruz. Bu cadde günün her saatinde kalabalık olurdu gecesi ayrı gündüzü ayrı güzeldi. Fakat bir de şimdi baksanıza hiçbir şey kalmamış bu bize o kadar çok acı veriyor ki anlatamayız. Eskiden olsaydı bu caddede iğne atsanız yere düşmezdi. Fakat elimizden üzülmekten başka bir şey gelmiyor maalesef keşke gelse. Herkes Antakya’nın yeniden düzeleceğine dair umudunu kaybetmiş fakat biz buranın yerlisi olarak umudumuzu kaybetmek istemiyoruz. Biz biliyoruz ki bu şehir çok güçlü. Belki düzelmesi biraz zaman alacak ama biz bekleyeceğiz ömrümüz yettiği sürece, şehrimizi terk etmeyeceğiz. Bu caddede depremden önce her köşe başında nergis satılırdı şimdi de satılmaya başlanmış evet ama eskisi kadar değil. Tekrardan nergis kokacak bu şehir biz biliyoruz. En kısa zamanda şehrimizin yeniden düzelmesini istiyoruz. Kısa zaman dediğimiz de hemen 1 yıl içinde değil tabi ki de çünkü şehir bir iki yıl da düzelecek gibi değil inanılmaz derecede bir yıkım var şu a Antakya’da her yer bomboş. Bakalım Antakya’yı yeniden eskisi gibi ne zaman göreceğiz.” Dediler.
