Yüzlerce kişiye mezar olan emlak bank evlerinden geriye kalanlar…

DİLEK AKKAYA

En büyük deprem felaketlerinden birisini yaşadığımız 6 Şubat depremlerinde Kahramanmaraş merkezli 2 ayrı deprem yaşanmıştı ve en büyük yıkım Hatay’da gerçekleşmişti.

Yüzlerce kişinin hayatını kaybettiği Emlak bank Konutlarından geriye sadece koskoca bir enkaz ve molozların arasından çıkan fotoğraflar kaldı.

Konuyla ilgili görüş bildiren vatandaşlar: “Kendimize yuva aldık zannetmiştik fakat biz kendimize yuva değil mezar almışız. Depremde burada birçok insan hayatını kaybetti kimilerimiz annesini, babasını, kimilerimiz ise çocuklarını ya da arkadaşlarını. Hepsi birer can o kadar üzülüyoruz ki bilseydik böyle olacak asla almazdık ama nerden bilecektik ki böyle bir felaket yaşayıp canlarımızı kaybedeceğimizi. Hala yakınlarının cesetlerini bulamayan insanlar var. Enkazlardan hala ceset çıkıyor 9 ay geçmesine rağmen bu nasıl bir acı biz ne yaşıyoruz, acılarımızı tarif edemiyoruz artık. Acılarımıza uygun kelimeler de yok zaten. Gerçekten o kadar zor günler yaşıyoruz ki bu acıları bu yaşadıklarımızı nasıl unutacağız bilmiyoruz. Aslında unutmak istiyor muyuz onu da bilmiyoruz. Sadece burada değil Antakya’nın dört bir yanında binlerce insanımız hayatını kaybetti. Bence ölen insanlar ihmalkarlık yüzünden öldüler. Evet yaşadıklarımız kader ama tamamıyla kader olduğunu düşünmüyoruz. Yapan müteahhitler işlerini düzgün yapıp malzemeden kaçmasalardı belki de bu kadar ölüm olmayacaktı. Antakya zaten küçük bir şehir şehrin yarısını hayatını kaybetti şimdi şu koca şehirde çok az insan kaldık. Artık korkuyoruz ev almaya ya aldığımız evler de bize mezar olursa nasıl tekrar güveneceğiz bilmiyoruz. Yaşadıklarımız psikolojimizi o kadar bozdu ki anlatamayız. Zor, çok zor şu koca boşluğu gördükçe giden canlarımız geliyor aklımıza belki de hala bu enkazın altından cesetler çıkacak çok acı değil mi? Yakınlarını kaybeden insanlar onların artık bedenlerine ulaşmayı da geçin onlara dair en ufak bir parça bile bulsalar mutlu olacaklar bu nasıl mutluluk diyeceksiniz şimdi gerçekten bizde bilmiyoruz nasıl bir mutluluk olduğunu ama onların bir mezarları olsun istiyorlar hayatta değiller bari mezarlarına gidip orda görelim, orda dertleşelim diyorlar haklılar çok haklılar biz onların ne yaşadığını bilemeyiz ama kimin parmağı varsa bu işlerde umarım herkes cezasını çeker belki gideni geri getirmez ama acımızı biraz da olsa hafifletir.” İfadelerini kullandılar.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir