Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Özyurt gazetesi bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Diyarbakır’da yaşayan eğitimci-şair Ediz Servan Erdinç’in “Görmedim” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum.
Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
GÖRMEDİM
Sevdaya çare diye kaç tane tabip gezdim
Gözlerin gibi şifa dağıtanı görmedim
Ayağımın altında binlerce ömür ezdim
Sevdiğini dost doğru unutanı görmedim
Bir gram eksik tartmam aşkın terazisini
Gönlüm cennet zanneder huzur dolu sesini
Candan seven kullarda kıymetli mazisini
Bambaşka bir sevdayla uyutanı görmedim
Efsane seven diye ben varım lisanlarda
Mecnun olmak ne gezer yârine küsenlerde
Hislerimi taşıyan sayısız insanlarda
Tutuşan yüreğini soğutanı görmedim
Gülüşün süslüyorken sevinç dolu iremi
Bağrımda duruyor Ferhat’ın Şirin veremi
Âşıklar diyarında bir an bile kalbini
Gurura çırak verip eğiteni görmedim
Akşamın kor vaktinde tutsak bulutlar gibi
Seni benden koparan nankör hudutlar gibi
Aklını, umudunu; çaldığım utlar gibi
Hasret değirmeninde öğüteni görmedim…
EDİZ SERVAN ERDİNÇ
