Kelama nereden girmeli? Bilemiyorum. Ömür billah sevgiye kayıt yaptırmamış olana sevgiden söz açmak zor iştir.
Kabul edelim. Yabancıyız sevgiye, saygıya, hürmete… Hatta kendimize ve dışımızdaki herkese yabancıyız…
Kendimizi sevmemiz öğretilmedi, başkasını nasıl seveceğimizi bilmeyişimiz bundan. Küçükken çocuk haklarımıza, büyüdüğümüzde bireysel haklarımıza saygı gösterilmedi. Başkasının varlığına saygı duymayışımız, dışımızdaki canlıların haklarını dikkate almayışımız bundan.
Kimse bizi dinlemedi. Kendimizi ifade etmeyi bilmeyişimiz bundan. Ne istediğimizi soran olmadı. Kendimizi önemsemeyişimiz bundan. Düşüncelerimize saygı gösterilmedi. Başkasının düşüncelerine, tercihlerine saygı duymayışımız bundan.
Yüzmeyi öğrenemeden atladık hayat denizine. An’ın tadını çıkarmayı bilmeyişimiz bundan. Düşlerimizi mümkün kılacak koşullara sahip olamadı çoğumuz. Düş kurmaktan vazgeçtik bu yüzden.
Kırıla döküle büyüdük. Şefkat, merhamet, adalet duygusu… Göç etmişti hayatımızdan. Bu değerlerin yokluğunu fark ettik ama bilemedik; bir insan nasıl sevilir?
Hiçbir zaman geç değildir. Eğer yeterince istersek yapabiliriz…
Hayat bize yardımcı olabilir. İzin verelim; ilişkilerimizin temel dokusu SEVGİ olsun. Kendimizle, başkalarıyla, hayvanlarla, doğada nefes alan tüm canlılarla, SEVGİ temelinde yeni bir ilişki biçimi geliştirebiliriz.
Sevgiye kayıt yaptırabiliriz.
Kiminizin itiraz ettiğini duyabiliyorum. “Dünyanın dört bir yanında, dakikada onlarca insan öldürülmekte. Yaşamın her alanında şiddet diz boyu. Bağıra çağıra yaşıyor insanlar. Sevgisiz, saygısız, ilgisiz, tahammülsüz… Sen kalkmış sevgiden, aşktan dem vuruyorsun…”
Tuhafınıza gidiyor, biliyorum. Böylesi dönemlerde daha fazla ihtiyacımız var SEVGİyi hissetmeye, hissettirmeye. Zira, SEVGİ şiddetin panzehiridir. SEVGİ, her şeydir. Evet. Her işin başı SEVGİ… Buza kesmiş yüreklerin ateşi, şiddetle karılmış kişiliklerin tek yumuşatıcısı SEVGİ…
Kendimizi ve insanları sevmek… Kendimize ve insanlara saygı duymak… Kendimize ve insanlara güvenmek… Kendimizin ve başkalarının varlığını kutsamak… vesaire… vesaire… vesaire… Zordur, ama her yaşta öğrenilebilir.
“Dünyayı döndüren şey sevgidir, sevgi.” Diyor Lewis Carroll.
