Sümbül, nilüfer, yasemin, gül, nergis, papatya… Liste uzayıp gider.
Biz kadınlara çiçek ismi konur. Bu da yetmez. Kadınlar çiçektir, denir. Ne için? Bilmiyoruz.
Peki ya ben, benim çiçeklerle münasebetim neydi, bilir misiniz?
Geçmişime dönüp bakıyorum. Kanamalı, ağır yaralanmış, hastalıklı, her türden şiddet ve taciz dolu geçmişime… Zihnen, ruhen ve bedenen… Holistik manada huzursuz, rahatsız ve boyuna mutsuz olduğum yıllarıma dönüp bakıyorum… Evet. Kendimi bir çiçeğe benzetirdim; KAKTÜS çiçeğine…
Neden mi?
Zemheride, ayazda, karda, her koşulda, her durumda yaşamasını bilir. Başka hiçbir çiçeğin hayatta kalmayacağı ortamlarda, dış faktörlerden etkilenmeden yeşermeye devam eder. İçsel bir gücü vardır ve her şeyden bağımsız olarak, hep asil ve heybetli durur… Çevresindeki negatif enerjiyi çeker ama içine almaz. Aksine olumsuzlukları pozitif enerjiye çevirir ve gelişmeye devam eder. Bu özelliklerinden dolayı, zamana dayanıklı, kökü dışarıda sevdalar misali, tesiri altına alırdı beni.
Çok fazla acı geçti içimden benim de. Kedere boğulduğum anlarım oldu. Ölümcül hastalıkları ağırladı bedenim. Mutsuzluğum çok uzun sürdü. Ama delirmedim. İntihar etmedim. Olan ve olmayan, bana yapılan ve yapılmayan her şeye rağmen hayatta kalmayı başardım. İşte bu yüzden, KAKTÜSGİLLERDEN sayıyorum kendimi.
Aşk bu ya, boy boy, renk renk kaktüslerim var. Uykusuz gecelerimdeki ağrılı yalnızlığımda birbirimize sığınırdık. Her birine uzun uzun bakar, “yolu yok kalbim, sağ çıkacağız bu acılardan…” şiirini okurdum gecenin mavi yüzüme.
BUGÜN…
Holistik manada kendimi İYİleştirmenin ertesindeyim.
Bu sabah, yeni bir güne daha gözümü açtım. Kendime tebessüm ederek, sevgiyle selamladım. Balkona çıktım.
“Güzel HAYAT gün AYDIN,” demeye hazırlanıyordum ki… Kaktüsümü gördüm. Beni selamlarcasına, ilk defa bütün çiçeklerini aynı anda açmış. Hem de beyaz. ŞİFA’nın rengi, benim rengim; beyaz.
Büyülendim. Baktım, baktım, baktım, doyamadım. Her bir çiçeğini okşadım, öpe koklaya… İçimde ne kadar sevgi varsa, KAKTÜS’e akmasına izin verdim. İçim, dışım, evim, tüm evren beyaza kesmişti.
Her yer; BEMBEYAZ…
Eminim… BEN, kaktüs soyundan geliyorum…
