Dünya değişiyor. Doğa kendini yeniliyor. İnsan zihnindeki kıtlıkla mücadele etmeye başladı. Oysa ki dünya bolluk ve bereketin olduğu sekiz değil onbeş milyarı bile doyurabilecek kapasitede nadide bir gezegen. Ancak insanoğlunun zihnindeki kıtlık bilinci bolluk bilinci ile yer değiştirmediği sürece biz yokluğa doğru yol almaya devam edeceğiz. Dünya hiçbir zaman böyle bir zaman yaşamadı. Bolluğun bereketin bu denli olduğu ancak kıtlık ile mücadele edildiği bir zaman geçirmemiştir. Toprağa patates kabuğu atsanız size iki kilo patates verir. Bu denli bereketli topraklarımız. Yağmuru var, gübresi var. Ancak zihinler duvarlarla örtülü. Ve korkular. Korku üstesinden gelinmesi en zor olan duygu. Ancak korkuyu ümide bağlamak ve korku enerjisini umut enerjisi ile yer değiştirmek ve bunu bilinçaltına kodlamak gerek. Ancak bunu yapmıyoruz. Yapamıyoruz çünkü çok meşgulüz.
İnsanın öğrendiği her şey onun karşısına sınav olarak gelir. Sürekli bilgi yüklenirsen sınavlardan başını kaldıramazsın. Meşgul olursun ve kendinle meşguliyetin biter. Kendin ile meşgul olamazsan kendini unutursun. Kendini unuttuğun zaman da güdülenmeye müsait bir hale dönüşürsün. Ne yapmalıyız. Derhal kendimizi hatırlamalıyız.
İnsanın yürüyüşündeki ahenk, yaşayacağı her detayı verir. Yani insan kendi yürüyüşüne uygun kader yaşar. Bu yüzden kimseyi suçlamaya gerek yoktur. Yol belli, yürüyüşün belli ise kimseyi yargılama. İnsan kendi ettiğini kendi biçer. Bunun için Yaradan’a da “bana bunu niye yapıyorsun” diye siteme etmeye bile gerek kalmaz. Zira O’nun vaadi “biz herkesin kaderini kendi boynuna doladık” olmuştur.
İnsanın bir an önce kendine dönük olması icap ediyor. Yoksa bir uçurumdan yuvarlanma ve bir daha toparlanamama gibi bir sonuç ile karşı karşıya kalabiliriz.
Bu nedir? Gerçek ile yüzleşmek. Bizim kaçtığımız en büyük hakikat. Gerçek ile yüzleşmekten korkan bir insanlık. Gerçek nedir? Dünyanın tüm insanlığı besleyeceği gerçeği. Bunu unutmayalım. Her insana yetecek gıda doğada var. Yürüyüşün de senin yolunu belirliyor ve kaderi planlarını ortaya koyuyor.
Şunu unutmayalım ki, insan ve insanoğlu köle değildir. Sadece kuldur. Kulluk makamı en yüce mertebelerden biri. Kulluk nedir? Özgür irade. İşte dünyada verdiğimiz en büyük sınav. Özgür düşünce, özgür kararlar, özgür irade. Bunu yapabilirsek, önümüzde kendi ışığımızı görebiliriz.
