Öğretmenlerimizin izinde…

“bir gün

çok bunalırsan

denizin dibinde

yosunlara takılmış gibi

soluksuz

sakın unutma gökyüzüne bakmayı

gökyüzü senindir

gökyüzü herkesindir…”

Zülfü Livaneli, yıllar önce güzel bir ezgiyle hafızalarımıza kazımıştı gökyüzünün herkesin olduğunu. Bu yüzdendir ki; kuşlar, kargalar ve hatta yarasalar günün belirli saatlerinde yer değiştirerek sanki nöbetleşe gökyüzünü uçuşarak paylaşıyorlardı. Oturduğumuz köşenin tam karşısında insanlar parsel parsel parsellemişti yeryüzünün bir bölümünü. Elinden gelse gökyüzünü de… Ve ulaşabilseler güneşi de parselleyecek, ışığını garibanlardan esirgeyerek…

***

Henüz okuma yazma öğrenmemiş bir çocuğu düşünün. Devrimci iki öğretmeninden hem şiir hem türkü dinliyordu. Ben ve arkadaşlarım şanslıydık. İki farklı isim, iki farklı aydın insan ve devrimci geleneği ile yetişmiş iki yürek: Nafiye Şahin ve Münir Yurtsever… Şiirin o gizemli ruhunu ilk olarak ilkokul öğretmenim rahmetli Nafiye Şahin yüreğime akıtmıştı. Bağlamanın tınısını ilk olarak rahmetli ilkokul öğretmenim Münir Yurtsever’den dinlemiştim. Türkülere, babamın sesinden dinlediğim ve sonrasında kasetlerden dinlettiği Aşık Mahzuni Şerif, Arif Sağ türküleri ile aşina olmuştum… Bendeki şiir ve türkü kardeşliği bundandır sanırım.

***

Bütün insanlar güzel şeyleri hak ederler, hepsine sevgi ve barış ortamında imkânlar sunulursa harikalar yaratırlar. Sınırlı yaşamımda onurlu nefes almanın çabasını harcıyorum. Her fırsatta yaşamımda iz bırakan dostlarıma zaman ayırmaya çalışırım. “Güneş Hepimiz İçin” olması gerektiğini savunan ve bu düşünce ile beyinlerimize ışık ve enerji yayan ilkokul öğretmenimiz kıymetli Nafiye Şahin’in değerli varlığı, oğlu, abimiz Hasan Hüseyin Şahin’in evinde hızlı akan bir zaman diliminde sohbetimizi bir başka buluşmaya sakladık. Tadına doyamadığımız bir buluşmaydı. İnsanları konuştuk, toprağı, ağacı, kirli akan suyu… İnsanların kendi çıkarları için, üstelik de belirli bir zaman diliminde öleceklerini bildikleri halde ne kadar acımasız olduklarını konuştuk uzun uzun…

***

Kıymetli öğretmenimiz Münir Yurtsever, Nafiye Şahin ve bu vesileyle adını her daim güzellikle duyduğumuz Köy Enstitülü gelenekten mezun okul müdürü Osman Şahin’i rahmetle anıyorum. 24 Ağustos 2022 çarşamba günü sevgili eşim, sınıf arkadaşım Ali Yüksek ve kıymetli eşi öğretmenlerimizin izinde bir kez daha buluştuk… Ziyaretimizde evinin her köşesini açan, içinden gelen ikramları cömertçe sunan Hasan Hüseyin Şahin abimize çok teşekkür ediyoruz.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir