Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki şiir köşesi özel konuk; 28 Haziran 2022 tarihinde kaybettiğimiz Türk Sanat Dünyasının Düayeni kıymetli Cüneyt Arkın’ın ülkemizin derin bir yarası olan çocuk gelinler konusunda yazdığı bir şiirini paylaşacağım. Aramızdan sonsuzluğa ayrıldığı gün, Murat Tok dostumun işletmeciliğini yaptığı Yeşilçam Kafe Restaurant’ta özel bir gece ile andık. Cüneyt Arkın adıyla olan masa çiçeklerle donatıldı. Duygu yüklü gecede Murat Tok dostum içinden dökülen anılarını anlattı, ben de şiirini konuklara seslendirdim. Kimler yoktu ki gecede; Dr. Burak Bahçeci, eşim Sibel Nafile, kızım Yağmur Nafile Akdoğan, oğlum Ekin Nafile, ozan Fikret Burgaz, ozan Salih Şık ve birçok şiir-türkü dostumuz çalıp seslendirdiğim türkülerle sonsuzluğa giden Cüneyt Arkın, Neşet Ertaş, Mahzuni Şerif, Aşık Veysel, Burhan Günel ve Anadolu’muzun birçok değerini andık.
“Dünyayı Kurtaran Adam” çocukluğumun en önemli, unutamayacağım anısı idi… Türk sinema oyuncusu, senarist, yapımcı, yönetmen, doktordu. Yeşilçam’ın efsanesi, çocukluğumuzun kahramanı güzel insan, ruhun şad olsun. Gerçek adı Fahrettin Cüreklibatır olan Cüneyt Arkın’ın “Cocuk Gelin” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
ÇOCUK GELİN
Beyaz gül çiçeği üzerine düşmüş yağmur damlası
İşte öyle masum, tertemiz
Ve çocuk
Örgülü, uzun saçlarında beyaz kurdelalar
Seksek oynuyor
Pembe, küçük çiçekli elbisesi
Uzun etekleri altında ince bilekleri
Her çizgiyi atladığında
Güzel yüzü daha da çocuklaşıyor
Sonsuz özgür ve bahtiyar
Dünya daha da güzelleşip yaşanır oluyor
Sonra…
Kara, iri bir erkek eli kavrıyor saçlarını
Atıyor yatağa, çıkıyor üzerine adam
Ağzı, koyu, karanlık bir çukur
Küçük kız çocuğu…
Anlamadı olup bitenleri
Yüzünde acıklı bir çaresizlik
Masum gözleri, boşluğa bakıyor
CÜNEYT ARKIN
