“Yaşamın tek göstergesi gelişimdir ve öz-sevgili bir insan olmaya doğru gelişmeyi reddetmek, ölümü tercih etmek demektir.” Bu cümle dünyaca ünlü psikiyatrist Wayne W. Dyer’e ait.
Peki, nedir öz-sevgi?
Öz-sevgi kendini sevmektir. Öz-sevgi, ben değerli bir insanım, demektir. Baştaki alıntıya döneceksek, yaşamın tek göstergesi gelişimdir. Öz-sevgili olmaya doğru gelişiyorsak, yaşamayı seçmişiz demektir. Ancak öz-sevgili olmaya doğru gelişen insan, hayatla sevgili olabilir, yaşamını iyileştirmeyi ve tüm bağımlılıklarından özgürleşmeyi seçebilir. Kendini sevmek zahmetlidir. Değişmeyi-dönüşmeyi gerektirir. Değişim ise zaman alır, sabır ister, kararlılık ister.
Ben kendi adıma her sabah seçimimi yeniden yapıyor ve öz-sevgi frekansına giriyorum. Her yenigüne kendime sevgi vererek başlıyorum. Yıllar önce ben, sevgiyi anlatma, sevgi ol, diyen Mevla’ya kandım ve SEVGİ oldum. Evet. Ben sevginin ta kendisiyim. Artık biliyorum; “kendimi sevmeyi öğrenmeseydim bugün yaptığım hiçbir şey mümkün olmazdı.”
İçimizin derinliklerindeki sınırsız SEVGİ kaynağına erişebilir ve onu kendi mutluluğumuz için kullanabiliriz. Kendimizi olduğumuz halimizle, koşulsuzca sevmek imkansız değil. Mutlu ve sağlıklı bir yaşam için öz-sevgi yolunda ilerlemekten başka seçeneğimiz yok.
Kendinizi derinden kabul edin ve sevin. Eleştirmeden, yargılamadan, suçlamadan, sadece sevin.
“Kendimizi gerçekleştirmenin tek yolu sevgiden geçer.” Demiş Halil Cibran.
Ben de diyorum ki; başkasına hakiki bir sevgili olabilmesi için, kişinin önce kendine sevgili olması gerek. En önemlisi de başkalarını oldukları gibi kabul edip sevebilmesi için, kişinin kendini sevmeyi öğrenmiş olması gerek.
Zihinsel, ruhsal, fiziksel… Hangi sorunla ilgili olursa olsun, seanslarıma katılan danışanlarımla tek bir konu üzerinde çalışırım; KENDİNİ SEVMEK. Kendilerini sevmeyi öğrenince yaşamlarındaki ve bedenlerindeki pek çok sorun kendiliğinden uçup gidiyor.
Mutlu bir yaşam için; her daim hoşça kalın, öz-sevgide kalın.
