Şiir Köşesi – Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Antalya’da yaşarken 25 Mart 2022 tarihinde aramızdan sonsuzluğa ayrılan şair Yılmaz Türkyılmaz arkadaşımın “Biri Ben Biri Sen” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

BİRİ BEN BİRİ SEN

Yüreğindeyse aşk.

Ah bir dokunabilsem!

Gözlerindeyse cevap,

Ah bir okuyabilsem!

İki masum güvercin civanız”
“gurbet kuşları” misali…

Biri ben,

Biri sen…

Aşk imiş gönülleri bir eden!
Sevda imiş yıldızlara yücelten.

Bulutlar hüzün sağsın gözlerimizden.

Güneş gülümsesin,

Bülbül çilesi.

Bir umut sedası okyanuslar ötesinde!

Kaderimiz bir ufukta el ele.

Yeryüzü., ben.

Gökyüzü, sen…

YILMAZ TÜRKYILMAZ

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir