Her türlü hastalığın ve yaşımızdan önce yaşlanmanın temel sebebi sevgisizliktir. Biz sevgisizliği; önyargı, suçlamak, kırgınlık, kızgınlık, öfke, korku, gerginlik, hayal kırıklığı, kıskançlık, nefret, düşmanlık ve bağımlılık olarak deneyimleriz.
Zihinsel, ruhsal ve fiziksel anlamdaki her türlü hastalık tam da böylesi bir içsel ortamda boy verir. Sevgisizlik içimizin çölleşmesi, ruhumuzun kurumasıdır. Sevgisizlik, kendimizi ve başkalarını reddetmek, yalnızlaşmak ve hiçbir şeyle dolmayan boşluk duygusudur.
Peki, iyileştirici gücü olan koşulsuz sevgi nedir?
Ken keyes jr. En bilinen kitabında koşulsuz sevgiyi şöyle tasvir ediyor:
“Koşulsuz sevgi sadece sevgidir. ‘Orada olduğun için seni seviyorum. Hayatımın şimdiliğinin bir parçası olduğun için seni seviyorum.’ Gerçek sevgi başka bir insanı kabul etmektir. Tamamen ve koşulsuz olarak.”
Hepimiz olduğumuz halimizle kabul edilmek isteriz, öyle değil mi? Eğer yanıtınız evetse neden sevgiden bu kadar yoksunsunuz? Çoğumuz koşulsuz sevginin ne anlama geldiğini bile bilmiyor. Neden mi? Çocukluk yıllarımızda temel besinimiz olan sevgiyi yeterince deneyimlemedik. Her bebek saf sevgiden yapılmadır. Ne var ki, içine doğduğumuz ortam bu özelliğimizi yok edebiliyor. Sevgiyi hak etmek için iyi çocuk olmamız gerekiyordu. Yeterince iyi olmazsak, ebeveynlerimizin sevgisi kesintiye uğrar, dışlanabilirdik.
“İstediğim gibi davranmıyor. Sevilmeyi hak etmiyor.” Kalıbını öğrendik böylelikle. İnsanlar beklentilerimize uygun davranmadığında hayatımızdan çıkarabiliyoruz. Verilen mesaj şu; ‘insan olarak hiçbir değerin yok, önemli olan istediğim gibi davranıp davranmadığın.’ Bu yaklaşım hastalıklı bir zihinsel tutumdur ve derin bir yalnızlığı doğurur. Oysa mutluluk hayatımıza giren insanları istediklerimizi yaptırabilmek adına yönlendirmek değildir. Bu sevgisizliğin bir tezahürüdür ve daha fazla mutsuzluk üretir.
İyi haber; sevgi her yaşta öğrenilebilir. Eğer içinizdeki iyiliği ve davranışlarınızın ötesindeki saflığı görebilen birini bulmuşsanız sımsıkı sarılın, bırakmayın.
Mutluluğun yolu, kendimiz dahil herkesi hiçbir şart koşmaksızın olduğu gibi kabul etmek ve sevmeye devam edebilmekten geçiyor.
