Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki şiir köşesi özel konuk; Rahmetli Burhan Günel dostlarından, İstanbul’da yaşayan şair Güler Meriçkan’ın “71.Gülibrişim Durağı” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
71.GÜLİBRİŞİM DURAĞI
ara sokaklarındayım ömrün
beni tanımasalar da
içlerine almasalar da
uzun ince bir yoldayım
yazılıydı kerpiç duvarlarında
görememişler miydi
kutsala yarsımayan yiğitler
çınlatırdı toprağın kulağını
yabaları güneş derdiğinden
kırmızı buğdayları ayrılmazdı çecinden
bilememişler miydi
çekemediğinden akça kızın göçünü
* gonya’dan görünmezdi *hanya
anamız söyledikçe ‘gesi bağları’nı
yataklara düşerdi dünya
duyamamışlar mıydı
öptükçe gözlerimizden mektuplar
ya kuş kanadı ya çekirdeğiydik elmanın
kar gelse de pencerelerimizden
hiç boynu bükülmediydi sevdanın
anlayamamışlar mıydı
GÜLER MERİÇKAN
28 Aralık 2020
