Şiir Köşesi – Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk; İzmir’de yaşayan gazeteci-şair dostum Vedat Araz’ın “Yoksulluğumuzu Kuşlarla Paylaşırız” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

YOKSULLUĞUMUZU KUŞLARLA
PAYLAŞIRIZ

Sevdiğim kadınlara kış çöküyor

Çekip gideceğim içimin olmadığı yerlere.”

Dokunsam acısı hafifleyecek çiçekler var

Keder sarmış bacayı, kapısı kırık

Ah! Eşiği yok bu sevdanın

Gün açık, tirele saçlarını

Birazdan vapur yanaşır ayaklarımıza

Yoksulluğumuzu kuşlarla paylaşırız

Mevsim renk atmak üzere

Sokağı yasaklı çocuklar göç telaşında

Ah! Suyu eksiliyor saksıların.

VEDAT ARAZ
İçimdeki Haziran 2017

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir