Şiir Köşesi – Nebih Nafile

Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…

ŞİİR KÖŞESİ

yüreğin çarpıyorsa hâlâ

gözlerinin pınarları akıyorsa

sevinçte, hüzünde ya da

akıyorsa kanın tüm hızıyla

yaşam da senin için akmakta

senin için ey güzel insan…

Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk; Çıkmaz Sokak, Eski Evin Kadınları, Geç Kalmış Bir Öpüş, Gökkuşağı kitaplarının yazarı Göksu Baykal’ın şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…

Ey ölüm

Sen ve ben

Birlikte yürüyoruz

Yolların ıssızlığında

Sırtımda tuhaf bir ürperti

Ellerimde yağmur

Gözlerimde yalnızlık

Ey ölüm

Sen ve ben

Birlikte yürüyoruz

Ormanların kuytuluklarında

İçimde eski bir istanbul yangını

Avuçlarımda yaprak

Saçlarımda kimsesizlik

Ey ölüm

Sen ve ben

Birlikte yürüyoruz

Okyanusların derinliğinde

Beynimde hiroşimaya atılan bomba

Yüreğimde bıçak

Dölyatağımda terkedilmişlik

Ey ölüm

Sen ve ben

Birlikte yürüyoruz

Arafın bilinmezliğinde

Çoğalıyorum insan kardeşlerimle

Düşünüyorum

Ölüm en çok şairlere yakışır…

GÖKSU BAYKAL

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir