Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk şair; Hatay’ın Altınözü ilçesinde yaşayan şair Mehmet Mevlüt Bulanık’ın “Güneşi İçeri Alın” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
GÜNEŞİ İÇERİ ALIN
Kapımı açıyorum güneş içime doluyor
Kalkıp yürüyorum
Ağaçlar da yürüyor
Yaslandım saydam bir duvara
Ceplerime ışık dolduruyorum.
Siliyorum izini biriken seslerin
Aynada kalan dudakların gül kokuyor
Bahar üstüme üstüme geliyor.
Cıvıl cıvıl kuş sesleri kuşatıyor ağaçları ve beni
Gülümseyerek atıyorum dilimin altındaki taşları
Sürgünlerde buğusu, yeşilin tonları ve çiğ
Kekik ve zeytin göğsümü yarıyor
Suda sesim yanıyor
Sabah içime içime uyanıyor
Serçenin kanadından seken ışık
Gözlerimde yürüyor.
Deli divaneyim yine
Kendi bahçemde geziniyorum
Suçüstü yakalandığım her sözcükte kanatsız kalıyorum.
Size söylüyorum
Hadi açın pencerenizi
Buruşan gölgelere bir çocuk gülüyor
Açın pencerenizi açın
Güneş doğuyor
Güneşi içeri alın.
MEHMET MEVLÜT BULANIK
