Antakya’dan Dünyaya Açılan Pencere…
ŞİİR KÖŞESİ
yüreğin çarpıyorsa hâlâ
gözlerinin pınarları akıyorsa
sevinçte, hüzünde ya da
akıyorsa kanın tüm hızıyla
yaşam da senin için akmakta
senin için ey güzel insan…
Antakya’dan, dünyanın bütün insanlarına açılan bir pencere araladım. Öyle bir pencere ki; paylaşacağımız şiirlerimizde aşkı, umudu, yaşama sevincimizi dile getireceğiz. Dünya, ancak iyilikle kurtulur. O halde şiirlerimizle güzelleştireceğiz… Her hafta bir değerimizin şiirini sizler için seçiyorum. “Senin İçin” şiirimin bir bölümü ile pencereyi araladım. Bu haftaki konuk şair; Kocaeli, Değirmendere’de yaşayan İhsan Topçu Ağabeyimin “Göç Mevsimi” adlı şiiri ile penceremizi sonuna kadar açık bırakıyorum. Şiir tadında bir ömrünüz olsun…
GÖÇ MEVSİMİ
hani ilk ve son öpüşmemizdi ya
usulca bırakmıştın yüreğime
sıcaklığını dudaklarının
hani ellerin ellerimde
bir nehrin akışıydı ya
avucumda çoğalıyordu parmakların
gözlerine sakladığın
kuş yuvası bakışın vardı bir de
ah benim yavru kanatlarım
zamansız ve mekânsızdık
seninle
ölüm ve uzaklık yoktu
sonsuzluğun aşkla dansında
ikimizdik
pistte kalan
o gün bugündür her düşlediğimde seni
dudakların kaçamağım oluyor
bakışın göç mevsimim
İHSAN TOPÇU
