Biz insanların en önemli güçlerinden biri sevmektir. Sevgi eyleme dönüşen bir duygu biçimidir.
Sevgi, insanları birbirine yaklaştıran ve içsel olarak bağlayan doğal etkin bir güçtür. Sevgi bir şeyden zevk almayı, hoşnut ve memnun olmayı ve onu güzel görmeyi sağlar. Sevgi tek başına bir duygu olmakla birlikte, sevgi nesneleri çok ve çeşitlidir. Sevgi, canlı-cansız tüm varlığı kapsar. Benlik sevgisi, anne-baba sevgisi, eş sevgisi, çocuk sevgisi, arkadaş sevgisi, vatan sevgisi, tabiat sevgisi, Allah sevgisi, bunların başında gelir. Sevgide iki bireyi birbirine yaklaştırma ve bütünleştirme gücü vardır.
Sevgi, kişiyi ayrılık ve yalnızlık duygusundan kurtarır. Kendi varlık bütünlüğünü ve bireyselliğini yitirmeden başkalarının varlığında bir ve bütün olmayı mümkün hale getirir. İnsanlar arasında barış, uzlaşma, hoşgörü, yardımseverlik, fedakârlık gibi olumlu değer ve davranışların gelişmesine kaynak oluşturur. Sevgi, sevilen şeye değer ve önem katar. Bir insan bir başkasına sevgi ile yaklaşırsa ona değer veriyor ve onu önemsiyor demektir.
İnsan değer verdiği bir şeyi ya da kimseyi kolayca gözden çıkarmaz; onun ufak tefek bazı kusur ve hatalarını görmezden gelir. Onu dost ve yakını olarak kabul eder.
***
SEVDİKLERİMİZE GECİKMEYELİM!
İhmal edilmemesi gereken ilk unsur sevdiklerimizdir. Eğer sevmişsek bir beklenti de yüklemişiz demektir. Artık yapılması gereken tek şey sevgimizi davranışa dönüştürmektir. Evet. Anlıyorum. Yapmamız gereken çok işimiz, yetiştirmemiz gereken çok şeyimiz olabilir. Ama bunların hiç biri sevdiklerimizi ihmale değer değildir. Çünkü sevdiklerimiz, değerimizdir. Yaşam enerjimizdir. Küçük ihmaller büyük kayıplara yol açabilir.
***
BİR ÖYKÜ:
Günün birinde bir çiçekle su karşılaşır ve arkadaş olurlar. İlk önceleri güzel bir arkadaşlık olarak devam eder birliktelikleri, tabii zaman lâzımdır birbirlerini tanımak için. Gel zaman, git zaman çiçek o kadar mutlu olur ki, mutluluktan içi içine sığmaz artık ve anlar ki, suya aşık olmuştur. İlk kez aşık olan çiçek, etrafa kokular saçar, “Sırf senin hatırın için ey su” diye…
Öyle zaman gelir ki, artık su da içinde çiçeğe karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştır. Zanneder ki, çiçeğe aşıktır ama su da ilk defa aşık oluyordur. Günler ve aylar birbirini kovalar ve çiçek acaba “Su beni seviyor mu?” diye düşünmeye başlar. Çünkü su, pek ilgilenmez çiçekle… Halbuki çiçek, alışkın değildir böyle bir sevgiye ve dayanamaz. Çiçek, suya “Seni seviyorum der. Su, “Ben de seni seviyorum” der. Aradan zaman geçer ve çiçek yine “Seni seviyorum” der. Su, yine “Ben de” der. Çiçek, sabırlıdır. Bekler, bekler, bekler…
Artık öyle bir duruma gelir ki, çiçek koku saçamaz etrafa ve son kez suya “Seni seviyorum.” der. Su da ona “Söyledim ya ben de seni seviyorum.” der ve gün gelir çiçek yataklara düşer. Hastalanmıştır çiçek artık. Rengi solmuş, çehresi sararmıştır çiçeğin. Yataklardadır artık çiçek. Su da başında bekler çiçeğin, yardımcı olmak için sevdiğine…
Bellidir ki artık çiçek ölecektir ve son kez zorlukla başını döndürerek çiçek, suya der ki; “Seni ben, gerçekten seviyorum.” Çok hüzünlenir su bu durum karşısında ve son çare olarak bir doktor çağırır nedir sorun diye… Doktor gelir ve muayene eder çiçeği. Sonra şöyle der doktor: “Hastanın durumu ümitsiz artık elimizden bir şey gelmez.” Su, merak eder, sevgilisinin ölümüne sebep olan hastalık nedir diye ve sorar doktora. Doktor, şöyle bir bakar suya ve der ki: “Çiçeğin bir hastalığı yok dostum…
Bu çiçek sadece susuz kalmış, ölümü onun için” der. Ve anlamıştır artık su, sevgiliye sadece “Seni seviyorum” demek yetmemektedir…
***
SEVGİ NEDİR?
“SEVGİ şiirdir, emektir, sanattır, umuttur, gönüldür, amaçtır.”
Bir şeyi ya da birini seviyorsanız, şiir gözüyle bakar destanlar yazarsınız…
Emek verirsiniz…
Sevdiğiniz zaman hayat ve sevdiğiniz şey/kişi size kendinizi cennette hissettirir…
Duygularınızı notalara dökebilmeyi ve anın büyüsüne kapılıp ruhunuzu dansa kaldırabilmeyi öğreten sanattır, sevmek.
Geleceğe yönelik güzelliklerin görülebileceğine dair umutlar uyandırır içinizde. Sevgi gerçekten gönülden hissedildiğinde söz konusu olan tüm yargılar, değerler araç olmaktan çıkıp amaç olma yolunda ilerler ya da yer değiştirir.
***
TAVSİYE KİTAP
SEVME SANATI ( ERİCH FROMM)
Birisini sevmek yalnız güçlü bir duyguya kapılmak değildir; bir karardır, bir yargıdır, bir söz vermedir. Sevgi yalnızca duygudan oluşsaydı birbirini ölünceye dek sevmek için söz vermek gerekmezdi. Duygular gelip geçicidir. Eyleme yargı ve karar karışmamışsa duygunun ölünceye dek süreceğini nasıl bilebiliriz.
***
TAVSİYE KİTAP
SEVGİ ÜZERİNE ( HERMANN HESSE )
Kendi kanımızdan kan katmadığımız, sevgiyle donatmadığımız, uğrunda özverileri, ortak acıları üstlenmediğimiz, savaşımlara katlanmadığımız hiçbir ilişkinin, hiçbir dostluğun, hiçbir duygunun bize sadakat göstermediğini ve güvenilir nitelik taşımadığını her birimiz kendi günlük hayatımızda öteden beri yaşar, bilir. Birine gönlünü kaptırmanın ne kadar kolay, gerçekten sevmenin ise ne kadar zor olduğunu bilmeyen ve yaşamayan yoktur. Bütün gerçek değerler gibi sevgi de satın alınamaz. Satın alınabilen hazlar vardır, satın alınabilen sevgiyse hayır.
***
SEVGİ İLE İLGİLİ SÖZLER
Sevmek inanmak demektir. …
Sevgi, karşılıklı verilen mutluluktur. …
Sevgi, doğanın ikinci güneşidir. …
Sevgi, dostlara saygılı olmakla güçlenir. …
İnsan sevmeye başladı mı yaşamaya da başlar.
Hayat küçük şeylerden oluşur sen seversen büyük olurlar.
***
